Kreta, Chania 1999

[sandalar]

1999 drog eg og mannen min med dei to jentene våre på deira første sydentur, 2 veker på Kreta. Dei var då 10 og 11 år gamle. Vi tenkte det kunne vera greit å bu på hotell første gongen dei var med. Det var vellukka, med fint sømjebasseng var ferien redda. Vi budde i Platanias, nær Chania. Svært prega av turisme, men OK plass å dra med barn. Sidan ein av oss alltid måtte vere saman med jentene, gjorde vi litt ting kvar for oss og noko saman. Mannen min leigde motorsykkel ein dag og fekk sett ein god del av vestre Kreta. Han var også med på ein lang sykkeltur til og frå Omalosplatået. Eg fekk gå den turen eg hadde lyst til gjennom Samariaravinen. Flott tur, dramatisk kløft. Likevel ein vestlending har sett djupe dalar før. Det finaste med den turen var å komme ned til den vesle byen Agia Roumeli,  som er endepunktet på fotturen. Fantastisk å bade ein trøytt kropp i det krystallklare havet, det Libyske hav på sørsida av Kreta. Vatnet der er kaldare, men kjempeklart. Så var det å få seg eit godt måltid på ein av dei koselege tavernaene, før ferje og busstur attende til Platanias. Ei skikkeleg lang dagsutflukt, kan absolutt anbefalast. Det gjekk fint å vere med på turen \"åleine\" medan mann og barn var ved bassenget. Kløfta er full av folk og eg følte meg aldri åleine. Ellers var vi nokre turar til Chania. Det venetsianske kvarteret nær havet er verkeleg ein flott plass å vandre omkring. Her var det mykje artig å kjøpe og sjå, eit sydande liv.
Kreta har mykje å by på.

[Sjøløve]

Fin beskrivelse fra ei flott øy, sandalar !
Jeg er så enig med deg, Kreta har masse å by på - spesielt hvis en beveger seg litt utenfor de største turiststedene.  
Jeg vandret også mutters alene gjennom Samaria-ravinen, mannen min har ikke knær som kunne tåle nedstigningen i begynnelsen av ravinen.
Skulle han vært med på den turen, hadde han nok ankommet Agia Roumeli på eselryggen.
På vår neste Kreta-tur (når det enn måtte bli) kunne vi tenkt oss leiebil under hele oppholdet, kjøre rundt på øya og overnatte der det måtte passe.  Gjerne  østre Kreta, hvor vi ikke har vært, dessuten har vi veldig sansen for de små byene på sydkysten av Kreta.  Det hadde også vært moro å avlagt Gavdos et besøk, Europas sørligste punkt.